Motoryzacja

Zapłon elektryczny polega najczęściej na wykorzystywaniu zjawiska elektrycznego wyładowania iskrowego pomiędzy elektrodami umieszczonymi w komorze sprężania cylindra, do zapalania mieszanki wypełniającej jej wnętrze. Niekiedy zapalanie mieszanki powoduje się przez wyładowanie łukowe na powierzchni półprzewodnika. Spalanie mieszanki, czyli proces zamiany energii chemicznej paliwa w energię cieplną  rozpo­czyna się już w okresie suwu sprężania (w punkcie Z — , np. wskutek iskrzenia pomiędzy elektrodami świecy, i trwa jeszcze po wykonaniu przez tłok zwrotu ze­wnętrznego, kończąc się dopiero podczas suwu rozprężania (punkt S).

Ponieważ jednocześnie kończy się dopływ oleju napędowego z komory tłoczenia, swobodny tłoczek przez otwarty już zaworek cy­lindryczny przepycha olej napędowy kanalikiem obejścio­wym — spod siebie do komory sprężyny. Sterowanie dawkowaniem polega na regulowaniu intensyw­ności przepływu oleju napędowego do przestrzeni nad swo­bodnym tłoczkiem. Im silniej zawór iglicowy dławi przepływ paliwa, tym mniej oleju napędowego przenika do komory sprężyny powrotnej swobodnego tłoczka i tym mniejsze jest więc dawkowanie.Zadania rozdzielacza spełnia główny tłoczek, który wy­konując ruchy posuwisto-zwrotne jednocześnie obraca się z prędkością obrotową wałka kułaczkowego, czyli dwa razy wolniej niż wał korbowy silnika (czterosuwowego). Wy­magane ciśnienie zasilania utrzymuje zębata pompa zasi­lająca, wbudowana w pompę wtryskową.

Podczas roboczego suwu tłoczka głównego, po przesłonięciu wylotu kanalika zasilającego olej napędowy jest wytłaczany z komory tłoczenia jednocześnie przez zaworek tłoczący i zaworek cylindryczny ). Wskutek tego zawo­rek cylindryczny podnosi się i zaślepia kanalik obejściowy, a tłoczek swobodny ustępując pod naporem oleju przepusz­czanego przez zaworek tłoczący wytłacza dawkę oleju na­pędowego poprzez zaworek odcinający do przewodu wyso­kiego ciśnienia i dalej do wtryskiwacza. Tłoczenie oleju napędowego kończy się z chwilą, w której obrzeże swobodnego tłoczka zaczyna odsłaniać wlot kanalika nadmiarowego. Wobec nagłego zaniku nadciśnienia zamyka się zaworek odcinający i tłoczek swobodny pod naciskiem rozprężającej się sprężyny powrotnej opada w dół.

System ROÓSA MASTER (Hardford Machinę Screw Co., USA). Jednosekcyjna pompa wtryskowa zespolona z roz­dzielaczem wyróżnia się zastosowaniem dwóch tłoczków, wykonujących przeciwbieżnie ruchy posuwisto-zwrotne . W osprzęcie silników samochodowych pompy wtryskowe systemu ROOSA MASTER ^potyka się zarówno w wykonaniach oryginalnych, jak 1 w nieco zmienionych wersjach (np. CAV DPA lub AMERICAN BOSCH PDA).System P. M. SILTO (Prćcision Mćcanique-Labinal). Jedno­sekcyjna pompa wtryskowa zespolona z rozdzielaczem, wy­różniająca się hydraulicznym sterowaniem dawkowania . Pompy wtryskowe P. M. SILTO są stosowane jako osprzęt silników wysokoprężnych o niewielkich mo­cach znamionowych (50. . .60 KM) i bardzo wysokich zna­mionowych prędkościach biegu (do 5000 obr/min).

Dawkowanie zmniejsza się lub zwiększa wskutek odpowiedniej zmiany położenia zaworka odmierza­jącego, którego ustawienie wynika z oddziaływania regu­latora obrotów i nacisku wywieranego chwilowo na pedał przyspieszenia. Zależnie od przeznaczenia pompę wtryskową CAV DPA wyposaża się w odśrodkowy lub hydrauliczny regulator obrotów . W razie potrzeby pompę wtryskową zaopatruje się w samoczynny przyspieszacz wtryskiwania, którego zadanie polega na przekręcaniu o nie­wielkie kąty pierścienia krzywkowego. Jeżeli pierścień krzy­wkowy zostaje przekręcony przeciwnie do kierunku obrotu wirnika, odpowiednio wcześniej rozpoczyna się tłoczenie oleju napędowego ł tym samym zwiększeniu ulega wyprze­dzenie wtryskiwania.

Wylot kanalika  rozdzielczego jest wówczas przesłonięty przez ściankę gło­wicy. Tłoczenie oleju napędowego trwa przez krótki okres czasu, kiedy wylot kanalika rozdzielczego mija wlot jednego z kanalików przelotowych. -Wloty do wszystkich kanalików wlotowych są wówczas przesłonięte przez ściankę głowicy. Wymaganą kolejność wtryskiwania uzyskuje się przez odpowiednie przyłączenie przewodów wysokiego ciśnienia. Sterowanie dawkowaniem polega na regulowaniu napełnie­nia cylinderka. Ilość oleju napędowego, jednorazowo na­pływającego do cylinderka, zależy od trzech czynników: ciśnienia naporu wytwarzanego przez pompę przetłacza­jącą, ustawienia zaworka odmierzającego oraz od prędkości obrotowej wirnika.

Wpływ obciążenia silnika na najkorzys­tniejsze wyprzedze­nie zapłonu okreś­lają zależności po­między jednostko­wym zużyciem pali­wa (przy różnych stałych uchyleniach przepustnicy w gaź­niku i rozmaitych niezmiennych pręd­kościach biegu silni­ka) oraz tzw. dodat­kowym wyprzedze­niem zapłonu, czyli różnicą najkorzyst­niejszego wyprzedze­nia zapłonu przy da­nym obciążeniu częściowym i najkorzystniejszego wyprze­dzenia przy danej prędkości biegu silnika, jeżeli pracuje on z pełną mocą użyteczną.. Tego rodzaju dodatkowe wyprze­dzenie zapłonu, umożliwiające prawidłowe spalanie się mie­szanki pomimo pogorszenia warunków spalania (zmniejszone napełnienie cylindrów, gorsza jakość mieszanki itd.), zapew­nia dość znaczne oszczędności w zużyciu paliwa przez silnik.

Wykres taki uzupełnia się zwykle krzywą obrazującą gra­nicę stukania, czyli początku spalania detonacyjnego. Krzywa łącząca punkty odpowiadające mocy maksymalnej przy rozmaitych prędkościach biegu silnika charakteryzuje zmienność najkorzystniejszego wyprzedzenia zapłonu, którą przedstawia się zwykle w postaci zależności od prędkości obrotowej wału korbowego . Ze względów prak­tycznych najkorzystniejsze wyprzedzenie zapłonu charak­teryzuje się przeważnie obszarem ograniczonym przez krzywe 1% spadku mocy (w stosunku do osiągalnej mocy maksymal­nej) oraz krzywą granicy stukania . Wymaganą zmienność wyprzedzenia zapłonu w za­leżności od prędkości biegu silnika zapewnia odśrodkowy.